تفاوت کفش ایمنی و کوهنوردی

شاید به ظاهر بتوان گفت که این سوال، پاسخی مشخص دارد که تفاوت کفش ایمنی و کوهنوردی را  کاربردشان در محیط های مختلف مشخص میکند؛کفش ایمنی در محیط ساختمانی و کفش کوهنوردی در صعود قله ها. اما صبر کنید! اگر یکبار از نزدیک ویژگی های کفش ایمنی و کوهنوردی را بررسی کرده باشید، شاید با خود فکر کنید که میتوان آنها را به جای یکدیگر استفاده کرد. بهتر است بگوییم که

Don’t Judge a book by it’s cover! (از روی ظاهر قظاوت نکنید). بیاید تا بایکدیگر خصوصیات هرکدام را به صورت جدا و جامع بررسی کنیم. درنهایت میتوانیم تصمیم بگیریم که کدام یک برای محیط مقصود ما کاربرد دارد.

ظاهر یکسان؛ باطن متفاوت در کفش ایمنی و کوهنوردی

اگر بخواهیم به طور اجمالی، خصوصیات هردو رابررسی کنیم میتوانیم بگوییم که کفش کوهنوردی، برای محیط هایی که چشمه سار ، سنگزار و گاها برف و یخبندان است تعبیه می شوند. بخشهای مختلف آن مانند؛ زیره ، رویه و کفی بر این اساس طراحی و ساخته می شوند.

در مقابل ،کفش ایمنی برای ایجاد امنیت در محیط های کار، صنعتی و ساختمانی تولید می شوند. قاعدتا در طراحی آن، حوادث مرتبط با این محیط ها پیش بینی می شود.

نکته قابل توجه آن است که از لحاظ ظاهری میتوان گفت که شاید بتوان این دو را به جای یکدیگر استفاده کنیم اما این در برخی موارد معدود اتفاق می افتد. پیش از بررسی تفاوت کفش ایمنی و کوهنوردی، بهتر است که خصوصیات هردو را به طور کامل  در این نوشتار از ایستگاه ورزش بررسی کنیم.

خصوصیات جامع کفش کوهنوردی

ورزش کوهنوردی، ورزشی است که برحسب ارتفاع و سختی محل پیمایش، فرد کوهنورد ساعات زیادی پای خود را در کفش، آن هم در سطوح ناهموار نگه می دارد. این ورزش می تواند در سطوح مختلفی همچون دامنه کوه ها، دشت ها  و یا سطوح برفی انجام شود. حتی فصل کوهنوردی نیز در نوع جزئیات آن کفش تاثیر گذار است.

این نوع کفش از سه بخش زیره، رویه  و کفی تشکیل شده است که میتوانند برحسب محیط نورد و فصل سال متفاوت طراحی شوند. در ادامه اطلاعاتی را به طور اجمالی درباره این سه بخش می آموزیم.

زیره کفش ، بخش بیرونی کفش است که با سطح زمین در تماس است، از آسیب رسیدن به پای شما محافظت می‌کند و همچنین جنس خوب آن موجب دوام بیشتر کفش می‌شود. رایج‌ترین مواد برای ساخت زیره‌ی میانی EVA (اتیلن وینیل استات) و پلی اورتان هستند  پلی‌اورتان عموما محکم‌تر و بادوام‌تر است، جالب است بدانید که در زیره کفش های ایمنی اغلب از پلی اورتان به دلیل مقاوم بودن استفاده می شود.

رویه کفش،  قسمتی است که ما آن را میبینیم و بخش اصلی کفش است که با شرایط محیطی روبه رو است. از کارکرد آن میتوان به تاثیر بر وزن کفش، قابلیت تنفس ، گردش هوای پا و مقاومت آن در برابر آب و شرایط مختلف اشاره کرد.

در بازار انواع رویه های مختلف کفش های کوهنوردی یافت می شود که میتوان گفت، تفاوت کفش ایمنی و کوهنوردی را پدیدار میکنند. مثلا؛ نوع ضد آب آن با رویه ای به نام گورتکس باعث وارد نشدن آب به کفش کوهنوردی خواهد شد. این مورد برای کوهنوردی که در کوه های برفی و یا چشمه سار است بسیار مهم است.چراکه  حتی وارد شدن مقدار کمی آب هم باعث بروز آسیب هایی مانند تاول بر روی پای فرد می شود.

کفی، در کفش کوهنوردی باعث پیشگیری از درد کف پا می شود اما  باید در انتخاب کفی مخصوص کوهنوردی دقت بسیاری داشت، چرا که  اگر مخصوص کوهنوردی نباشد باعث می‌شود کف پای کوهنورد نتواند با سطح زمین ارتباط لازم را پیدا کند . در نتیجه باعث اختلال در تعادل کوهنورد شود.ماده‌ای همچون لاستیک در تمام کفی‌های  کفش های کوهنوردی استفاده می‌شود. این مورد در کفش های ایمنی عموما در کار در ارتفاع و لیز نخوردن پای فرد در کفش شباهتی را میان این دو کفش میسازد.

این بخش ها متمایز کننده کفش های کوهنوردی از یکدیگر هستند. اگر علاقه مند به دانستن ویژگی های بیشتر کفش کوهنوردی هستید می توانید مقاله کفش کوهنوردی چه ویژگی هایی دارد را مطالعه کنید.

خصوصیات جامع کفش ایمنی و انواع آن

کفش ایمنی ؛ یار شفیق محیط کار! محیط کار، محیطی است که پر از مخاطره های مختلف مرتبط با نوع کار است. برای مثال؛ محیط کاری که با مواد شیمیایی و یا روغن های داغ سرو کار دارند کفش ایمنی باید نقش مهمی را ایفا کند. یا در محیط های ساختمانی کفش ایمنی بایستی از ضربه ها و سقوط اشیا سنگین بر روی پا محافظت کنند. تمامی این ها باعث می شود که کفش های ایمنی انواع مختلفی همچون ضد حریق، ضد برق، ضد آب، ضد اسید و… داشته باشند.

اگر یک کفش ایمنی ساختمانی را در نظر بگیریم، اصلی ترین تفاوتی که با کفش کوهنودی دارد؛ داشتن یک سرپنجه فلزی در زیر رویه کفش است. این سرپنجه باعث خنثی شدن ضربه ها به پا خواهد شد.

مقایسه کاربرد کفش ایمنی و کوهنوردی

در این بخش برای جمع بندی ذهنی شما ، تفاوت های کفش ایمنی و کوهنوردی را در مواردی همچون وزن ، قیمت،  جنس و مقاومت بررسی می کنیم.

از نظر وزن، میتوان گفت که وزن کفش های ایمنی به دلیل زیره مستحکم و سرپنجه های فلزی سنگین تر  نسبت به کفش های کوهنوردی است. گاها به دلیل همین وزن سنگین تر کفش ایمنی،  افراد از کفش کوهنوردی در محیط کار استفاده می کنند. اجازه بدید درست یا غلط بودن آن را پایین تر با یکدیگر بررسی کنیم.

جنس را میتوان گفت، که هردو کفش به نسبت محیط استفاده شان از جنس مقاومی استفاده می کنند. در کفش های کوهنوردی از انواع گورتکس، چرم و پلی استر های مقاوم استفاده میکنند که کوهنورد در پیمایش کوه و گذر از هرگونه محیطی سالم گذر کند. درساخت کفش های ایمنی نیز از پلی اورتان که بسیار مقاوم در بخش های ساختمانی یا شیمیایی است، استفاده میکنند.

قیمت؛ موردی که در انتخاب همیشه لحاظ میشود. در کفش کوهنوردی ، مولفه های تعبیه شده در کفش  برای پیشگیری از مخاطرات کوهنورد بیشتر است. مثلا بعضی از آنها امکان نصب کرامپون در شرایط برفی را دارند. در مقایسه قابلت های کفش کوهنوردی و ایمنی میتوان گفت کفش کوهنوردی قیمت بیشتری نسبت به کفش ایمنی دارد.

مقاومت، همانطور که پیش از این دانستیم در محیط های مختلف کارکرد مختص به خود را میطلبد. در کفش های کوهنوردی، بر اساس مقاومت کفش در محیط های سخت ، ضربه ها و  مقاومت در برابرآب است. در محیط عملیاتی کفش ایمنی مقاومت کفش در برابر ضربه وسایل به پا، مواد شیمیایی ، جرقه های جوشکاری و… است. اینجا اصل بودن کفشی که استفاده میکنید، بسیار حیاتی است که در این مخاطره ها از پای شما مراقبت کند.

استفاده از کفش کوهنوردی در کار درست یا غلط

و اما رسیدیم به نتیجه گیری برای این ابهام که آیا میتوانیم از کفش کوهنوردی در محیط کار استفاده کنیم؟

پس از بررسی ویژگی ها و تفاوت ها میان کفش ایمنی و کفش کوهنوردی باید بدانیم که محیط کار در استفاده از هرکدام از آنها نقش تعیین کننده ای دارد. اگر شما در محیط کاری که مخاطراتی همچون ضربه های فلزآلات، مواد شیمیایی و روغن های داغ  الکتریسیته  کار میکنید قاعدتا نمی توانید از کفش کوهنوردی که برای محیط های که برف ، آب و سنگ زار جز مخاطرات ممکن است باشد استفاده کنید. طراحی هردو به گونه ای است که مقاوم به بالاترین مخاطره محیط مخصوص به خود اند.

اما نکته ای که حائز اهمیت است، این است که اگر در محیط کار مخاطراتی که در بالا ذکر شد را ندارید میتوانید از کفش کوهنوردی استفاده کنید.چراکه کفش کوهنوردی وزن سبک تری نسبت به کفش ایمنی داراست.

سوالات متداول:

1.آیا میتوان از کفش کوهنوردی برای محیط کار هم استفاده کرد؟

اگر شما در محیط کاری که مخاطراتی همچون ضربه های فلزآلات مواد شیمیایی و روغن های داغ  الکتریسیته  کار میکنید قاعدتا نمی توانید از کفش کوهنوردی که برای محیط های که برف و آب و سنگ زار جز مخاطرات ممکن است باشد استفاده کنید. طراحی هردو به گونه ای است که مقاوم به بالاترین مخاره محیط مخصوص به خود اند.

اما نکته ای که حائز اهمیت است این است که اگر در محیط کار مخاطراتی که در بالا ذکر شد را ندارید میتوانید از کفش کوهنوردی استفاده کنید.چراکه کفش کوهنوردی وزن سبک تری نسبت به کفش ایمنی داراست.

2.تفاوت کفش ایمنی و کفش کوهنوردی چیست؟

که کفش کوهنوردی برای محیط هایی که چشمه سار سنگزار و گاها برف و یخبندان است تعبیه می شوند. بخشهای مختلف آن مانند زیره و رویه و کفی بر این اساس طراحی و ساخته می شوند.

اما کفش ایمنی برای ایجاد امنیت در محیط های کار صنعتی و ساختمانی تولید می شوند. قاعدتا در طراحی آن حوادث مرتبط با این محیط ها پیش بینی می شود.

3.تفاوت قیمت کفش ایمنی و کوهنوردی؟

در کفش کوهنوردی  مولفه های تعبیه شده در کفش  برای پیشگیری از مخاطرات کوهنورد بیشتر است. مثلا بعضی از آنها امکان نصب کرامپون در شرایط برفی را دارند. در مقایسه قابلت های کفش کوهنوردی و ایمنی میتوان گفت کفش کوهنوردی قیمت بیشتری نسبت به کفش ایمنی دارد.

4.مقاومت کفش ایمنی بیشتر است یا کفش کوهنوردی؟

در کفش های کوهنوردی بر اساس مقاومت کفش در محیط های سخت  ضربه ها و  مقاومت در برابرآب است. در محیط عملیاتی کفش ایمنی مقاومت کفش در برابر ضربه وسایل به پا مواد شیمیایی جرقه های جوشکاری و… است. اینجا اصل بودن کفشی که استفاده میکنید بسیار حیاتی است که در این مخاطره ها از پای شما مراقبت کند.

5.وزن کفش ایمنی بیشتر است یا کوهنوردی؟

وزن کفش های ایمنی به دلیل زیره مستحکم و سرپنجه های فلزی سنگین تر  نسبت به کفش های کوهنوردی است. گاها به دلیل همین وزن سنگین تر کفش ایمنی افراد از کفش کوهنوردی در محیط کار استفاده می کنند.